Dziś kilka naprawdę ostrych zamotań. Najlepiej, to jakby nie było poranka. Od razu dzień, południe albo co. Ja bym inaczej świat skonstruował...

Może nie są to historie czysto związane z porankiem, ale bardziej ze snem.
Sytuacja numer 1. Podczas snu, jakaś godzina trzecia, wstaję z wyrka i zaczynam usilnie walić pięściami w drzwi od pokoju rodziców. Nagle zdziwiona matka otwiera drzwi i pyta: co się stało? Ja nagle obudzony odpowiadam: bo myślałem, że mnie na balkonie ktoś zamknął i poszedłem dalej spać.
Sytuacja numer 2. Byłem całkiem konkretnie chory i jako że nadawałem się jedynie do leżenia, a nie miałem TV w swoim pokoju, zmieniłem pomieszczenie na pokój z TV. W nocy wstałem z wyrka, ponieważ było mi ciężko na pęcherzu.