I znowu weekend, i znowu wolne, i znowu kolejny odcinek wielopaka weekendowego. Dziś nie oszczędzimy szefów, sprawdzimy jak się sprawuje jedno takie domowe zwierzątko, będzie trochę dentystycznie i na koniec popłyniemy... Zatem przedstawienie czas zacząć. Tadaaam!
- Wysłała pani faks do Nowakowskiego?
Magik przyjmowany jest do cyrku.
- W jakich numerach się Pan specjalizuje? – pyta dyrektor cyrku.
- Moja specjalność to przecinanie kobiet piłą na pół...
- Ma pan rodzeństwo? – dyrektor zaczyna „z innej beczki”
- Tak, dwie przyszywane siostry.
by sharkis
* * * * *
Dyrektor do świeżo zatrudnionej sekretarki-blondynki:- Wysłała pani faks do Nowakowskiego?
Twardzielem trzeba być. I obnosić się z ranami! Ą że boli. No cóż musi boleć. Takie są zasady tej gry...Nie powtarzajmy tego! Nigdy! Osobom, których psychika nie jest wypaczpna stanowczo odradzamy lekturę, pozostałych zapraszamy, im i tak jest wszystko jedno...
TWARDZIEL
Rzecz działa się lat parę z okładem temu. Będąc nastolatkiem, w wieku podstawówkowym, lubiłem wychodzić przed dom i na żwirku (który ma znaczenie dla całej historii niemałe) poobijać ścianę sąsiada przy użyciu futbolówki.
Któregoś pięknego letniego popołudnia zjawiła się u nas ciotka z kuzynem. Ponieważ jak to zwykle przy takich okazjach bywa, ojciec uciekł do swoich narzędzi, rodzicielka, razem z babcią, zajęła się ciotką, a mnie na drodze aklamacji wybrano do opieki na młodszym kuzynem.
Po krótkiej naradzie ustaliliśmy z młodym, że idziemy pograć w piłkę. Wyszliśmy na żwirek i zaczęliśmy sobie kopać, w myśl niepojętych już dzisiaj dla mnie zasad piłki podwórkowej.
W pewnej chwili, chcąc się popisać jakąś sztuczką w pełnym biegu, źle obliczyłem trajektorię lotu koszącego piłki, tudzież zawiodła moja koordynacja motoryczna. Efektem było przeszorowanie przez pół metra (może troszkę mniej) kolanem po wspomnianym wcześniej żwirze.
Kiedyś kupowanie dzieciom zeszytów do szkoły było bardzo nudne. Dawno, dawno temu, nie było pięknych kolorowych okładek i zeszyt mógł być albo bardziej szary, albo mniej szary. Tak daleko jednak nie będziemy sięgać pamiecią...Skupmy się więc na ostatnich latach czyli erze pięknych zeszytów z kolorowymi okładkami bardzo często przypisanymi treścia tejże okładki do konkretnego przedmiotu. I to było również nudne, bo wiadomo było, że jeśli kupimy zeszyt do chemii to na okładce będą np. probówki i kolby lub wzory chemiczne, a zeszyt do matematyki na 100 % musiał posiadać cyferki lub figury geometryczne. Nuda...
Tak samo nudne było kupowanie zeszytu do religii (wyjaśnienie dla MW - nie dla ministra zdrowia tylko do pisania na lekcjach takiego przedmiotu nauczanego w szkole), bo było wiadomo, że będzie na nim jakaś scena lub postać biblijna. Nuda...
Nuda! Aż do dzisiaj!
Bo oto, co teraz można zobaczyć w markecie na okładce zeszytu przeznaczonego do religii:
I teraz nasuwa się tylko jedno pytanie - Why?
Może Ty znasz odpowiedź?
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą