W jaki sposób można tak "pięknie" zniszczyć koło? Pojeździć po polskich drogach?
Polskie drogi też tak potrafią ale ze względu na fakt, że powyższe zdjęcie zostało zrobione za granicą, to w tym przypadku stało się to inaczej...
Polskie drogi też tak potrafią ale ze względu na fakt, że powyższe zdjęcie zostało zrobione za granicą, to w tym przypadku stało się to inaczej...
Wszystko kiedyś się kończy, a dzisiaj kończy się seria "Anegdoty o malarzach". Niektórych to zasmuci, niektórych ucieszy ale póki co poczytajmy jeszcze kilka anegdot o Wyspiańskim i podziękujmy Jaiwo za wkład, za zaangażowanie i za wytrwałość. :)A na koniec dodamy, że jeśli pojawi się kolejna odtrutka od dowcipów przesyconych seksem i polityką ;) to z pewnością znajdzie się dla niej miejsce na stronie głównej JM
Stanisław Wyspiański (1869-1907)
Malarz, grafik, dramaturg, poeta.
Znakomity aktor Bolesław Leszczyński po obejrzeniu "Bolesława Śmiałego" zapytał autora, czy - mimo że liczy sobie ponad sześćdziesiąt lat - mógłby zagrać główną rolę?
- Dałby pan coś ważniejszego od zagrania - odpowiedział Wyspiański - pan b y ł b y Bolesławem Śmiałym.
***
Kiedyś Wyspiański zatrzymał się przed płótnem, na którym była namalowana kwitnąca jabłoń, a wszystkie kwiaty utrzymane były w tym samym kolorze, bez względu na to, w jakim znajdowały się oświetleniu.
***
Student krakowskiej ASP, uczeń Wyspiańskiego, po powrocie z Włoch, gdzie przebywał na stypendium, pokazał swemu profesorowi obraz, jaki namalował w czasie swego tam pobytu. Na olbrzymim płótnie znajdowały się dwa osły.
Wyspiański obraz obejrzał, młodzieńca pochwalił, a dowiedziawszy się, że obraz ten namalował we Włoszech, zapytał ze zdziwieniem:
- Czy warto było przywozić do Polski dwa osły włoskie, skoro w kraju mamy ich pod dostatkiem?
***
Pewnego razu w czasie trzydziestostopniowego mrozu Wyspiański zaprosił do swego mieszkania Józefa Mehoffera i Adama Grzymałę Siedleckiego, aby się u niego ogrzali.
Kiedy weszli do jego pokoju, stwierdzili, że temperatura w nim jest chyba jeszcze niższa niż na ulicy.
- Ależ tu nie palono chyba od czasów Wita Stwosza! - zawołali.
- A istotnie - stwierdził gospodarz nie przywiązujący wagi do takich "drobiazgów".
***
Właściciel restauracji "Paon" w Krakowie, Turliński, wywiesił w swym lokalu ogromne płótno przeznaczone na autografy osób wybitnych. Jeden z pierwszych wpisał się Lucjan Rydel: "Niechże ja cię wierszem sławię, knajpo, gdzie przy czarnej kawie drogi czas na niczym trawię".
Wyspiański przeczytawszy to podpisał pod spodem: "Szkoda, panie Rydel, szkoda, drogi czas na niczym trawić: można jeszcze się naprawić, boś pan sława pono młoda".
W poprzednich odcinkach...
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą